Batman Basın

21 Şubat “Dünya Anadil Günü” olarak kutlanmaktadır. Bu vesileyle yeryüzünde konuşulan anadillerin korunması ve zenginleştirilmesi istenmektedir.

Dil, bir milletin bağımsızlığı, özgünlüğü, kültürel ve edebi birikimlerinin güçlü ve köklü geleneksel göstergesidir. Bir milletin kendine özgü düşünebilmesi, kendisini ifade edebilmesi ve yaşamını sürdürebilmesinin yegane temel unsuru, anadilidir. Haidger’in de belirttiği gibi; “Dil, varlığın evidir.” Anadil olmadan tek başına bir varlık gösteremez. Anadil olmadan bir milletin milli ruhunu koruyup ayakta tutamaz.

Anadilde eğitim islamî bir haktır. Diller Allah’ın birer ayetidirler. Allah Teala Kuran-ı Kerim’de; “Gökleri ve yeri yaratması, dillerinizin ve renklerinizin farklı olması O’nun delillerindendir. Şüphesiz ki bunda (gerçeği) bilenler için dersler vardır” (Rum Suresi: 22) şeklinde buyurmuştur. Bundan da anlaşılıyorki bütün dillerin yaratıcısı Allah’tır. Dillerin farklılık göstermesi Allah’ın kudretinin bir nişanesidir. Allah bütün insanları eşit bir şekilde yaratmıştır. Üstünlüğü de takvaya yerleştirmiştir.

Bütün milletlerin kendi anadilleriyle rahat bir şekilde konuşabilmesi ve eğitim görmesi/eğitim görmeyi talep etmesi evrensel bir haktır. Bu hakkın da demokratik bir “devlet” olarak gören her devletin aslî görevidir.

Anadilde eğitim, demokratik ve meşru bir haktır. Anadilde eğitim programı partiler üstü ve siyasete seçim malzemesi yapılmayacak şekilde siyasi ve ideolojik çekişmelerin dışında ve üstünde tutulması gereken bir meseledir. Anadilde eğitim hiçbir politikaya malzeme yapılmadan ortak bir talep olarak ileri sürülmelidir.

Çünkü bir dilin yaşayabilmesi için şu iki temel desteğe mutlaka dayanması gerekir; eğitim dili olması ve iletişim dili olması. Eğer bu iki destek zayıf kalırsa ya da ortadan kaldırılırsa o dil, unutulacak ve ölecektir. Dilleri unutulup ortadan kalkan toplumlar bu iki temel desteğin ortadan kaldırılmasındandır. Kürdçe de yeryüzünde sayılı dillerden biridir. Anadilimiz bizim en büyük zenginliğimizdir çünkü tarihi kökeni çok eskilere dayanan kadim bir dildir. Öncülerimiz bu anadille maddi ve manevi hayatı anlamlı kılmışlardır.

Milli ruh ve kimliğin oluşmasında ve yaşatılmasının temel unsuru anadilimiz olmuştur. Kucaklayıcı  bir şekilde anadilimizie sahip çıkmak çok önemlidir. Dilimiz de canlı bir varlık gibidir. Bunun için onu besleyip, büyütüp, koruyup, kullanım alanını geliştirip her yerde konuşulmasını sağlamalıyız. Anadilimizi kültürel emperyalizmin saldırılarına karşın her alanda korumalıyız. Ahmedî Xanî, Melayê Cizirî, Feqîyê Teyran gibi öncülerimiz Kürdçeyi sanat ve edebiyatta çok iyi değerlendirerek günümüze kadar ulaşmasında birer aracı olmuşlardır.

Anadilin önündeki engellerin kalktığı ve herkesin anadili ile  eğitim alabildiği bir dünyada buluşmayı canı gönülden temenni ediyoruz…

[1] Rum:30/22