Geçmişe nazaran bunca tekniği gelişmelere, bunca maddi zenginliğine rağmen; yokluk zamanında birbirine yardımcı olan insanlar, bugün varlık içinde birbirlerini yemek için bahane arar olmuşlardır.
İyi bir ustanın işaretlerinden biri de, işe uygun malzeme kullanmasıdır. İyi ve akıllı bir insan da yer ve zamanına göre yapıcı ve faydalı söz kullanmasını bilmelidir. Oysa bugün yerinde ve uygun söz kullanmadığımız için; barış derken savaşa teşvik ediyoruz. İslam’a davet ediyorum derken, itici olabiliyoruz.
Kelimeler, insanın bilgi hazinesidir. İnsan kelimelerle düşünür, kelimelerle konuşur. Öyle sihirli kelimeler vardı ki insanın hayatını değiştirir. Kullanılan bir kelime anlaşmazlığa, kavgaya sebep olabildiği gibi, yerinde kullanılan olumlu bir kelime de sulha, anlaşmaya vesile olabilir.
Birbirleriyle çok samimi olan, beraber kafa çeken insanlar olumsuz bir kelime yüzünden kavga etmekte, beraber geldikleri arkadaşlarının kanını akıtabilmektedirler.
Gayesi İslam olan ve Allah’ın kardeşsiniz dediği Müslümanlar, kullanılan bir kelime için boğaz boğaza girip, birbirlerinin karşıtı olabiliyorlar.
Kin ve nefret üreten sözler daima savaşa götürür. Sevgi belirten gönül alıcı sözler ise, aradaki alınganlık ve kırılganlıkların erimesine ve barışa sebep olur.
Boşuna ‘Tatlı dil, yılanı deliğinden çıkarır’ dememişler.
Bu yüzden barış isteyenlerin, barışa götüren bir dil kullanmaları gerekir.
Söz vardır; o kadar tatlıdır ki, sana yük olan kalbindeki alınganlıkları giderir.
Söz vardır sihirlidir seni büyüler ve peşinden sürükler.
Öyle yapıcı ve uyarıcı sözler var ki, seni kendine getirir.
Öyle etkili sözler var ki; devletlerin, parti ve örgütlerin sağlayamadığı barışa anahtar olur.
Söz var hakka davet eder; söz var ki yanlışa yönlendirir.
Söz var hastaya ilaç olur, söz var sağlam insanı hasta eder.
Söz var faydalıdır, söz var zararlıdır.
Söz var ki, yarası kılıç darbesinden bin beterdir.
Söz var, kin ve nefret üretir ve insanları birbirinden uzaklaştırır.
Söz var, dostları birbirine düşman eder.
Söz vardır tuzaktır; kapıldın mı, seni dilediği gibi kullanır.
Söz var ki; ayıptır, günahtır: ilerde hesabı senden sorulur…
Söz var ki yalandır; ilerde seni mahcup ve rezil eder.
Öyle söz var ki, karşıdakini zıvanadan çıkarır, deli eder.
Söz var ki; faydasızdır, seni boşboğaz eder.
Söz var ağlatır, söz var güldürür.
Söz var yalan ve iftiradır; seni dünya ve ahirette rezil rüsva eder.
Kullanacağımız sözlere çok dikkat etmeliyiz. Özellikle yalan, iftira, hakaret, nefret içerikli, bize dünya ve ahirette sorumluluk yükleyecek faydasız sözlerden kaçınmalıyız.
Peygamberimiz(sav) ‘Her duyduğunu söylemesi kişiye günah olarak yeter’ buyurmaktadır.
-Sözlerimizin doğru, faydalı ve yapıcı olmasına çok dikkat etmeliyiz.
-Biliyorsan söyle ki ibret alsınlar; bilmiyorsa sus ki adam sansınlar.