Bir Bayram Daha Oldu Yusuf’um Ve Sensiz!

Bir bayram daha oldu Yusuf’um! Sensiz bir şekilde geldi ve geçti. Mazgallara takılıp kaldı gözlerim, gelişine hasret olan yüreğim git gide daralıyor daracık dünyada. Haykırışlarımı güvercinlerle gökyüzüne saldım, özgürlükler diyarına. Prangalınmış sözlerim, sesime kilit oluyor sessiz çığlıklar. Islak ıslak olan seccademin alnımı koyduğum yerden dualarım bağırışlarla yükseliyor arşı alaya. Aminleri duyar gibiyim arşta görevli melekelerin nefeslerinden.

Bir bayram daha oldu Yusuf’um! Bayramdan uzak. İsmaili bir teslimiyetle ümmetin kurtuluşuna kurban olma düşüncesi. Yürek yangınına rağmen İbrahimi bir merhametle haykırışın çocuğuna yarayı bastırmana yetiyor. Bizim için ağlamayın, bizim için af dilemeyin. Çünkü bizler Hz. Yusuf gibi pak ve temiziz. Günahsız ve suçsuzuz. Suçlular af ister yiğidim, suçlular birilerinin kapısına dayanır ve af diler. Bizler Rabbin emrettiğini tavsiye ettik, bu suç ise şayet suçumuzla gurur duyuyoruz. Karanlıkta dile getirilmeye çekinilen hakikati çatılardan haykırmak suç ise eğer ciğerparem; değil 20 yıl, 20 kuşak neslimi de bu yola feda etmeye hazırım…

Bir bayram daha oldu Yusuf’um! Sensiz. Yakubvari haykırışlar sonucu aklar düştü gözlerime. yaşlı yüreğim daha fazla acıya dayanamaz oldu, göçmek istiyorum bu yalancı ve adaletsiz dünyadan. Ama yine de seni zindanda bırakıp gitmek istemiyorum. Gözüm arkada kalmasın istiyorum. Gerçi Rana Anneler, Musa Babalar azadeliğinize şahit olmadan gittiler ama adaletsiz adalet utansın be Yusuf’um. Sizlere bu zulmü reva görenler utansın. Tabi utanacak bir yüzleri varsa. Öyle ucuz ettiler ki her şeyi Yusuf’um! Sözü, saygıyı, erdemi…Adaleti bile kirlettiler bu pişkinler. Adalet kavramını ters yüz ettiler.

                Bir bayram daha oldu Yusuf’um! Cezaevlerinde yükselen tevhidi yankı ile gözlerimi açtığım. Oradaki ev sahiplerinin duvarlara çarpa çarpa mazlumiyetinin göklere çıktığı masumların diyarı. Babam, amcam ile ya da dayım, dedem ile çift katlı camların ardından, telefon ahizesiyle tanıştığım yer. Her çocuğun hakkı olan babaya sarılma, koklama gibi duygulardan sürekli uzaktım. Babamın sesine duymaya bir ayı aşkın zaman sonra 10 dakikalık bir sarılma için bin bir türlü sıkıntı ve aramayı sıyırmayla olabiliyordu. O da şanslı olduğumuz zamanlarda. Çünkü her zaman gidemiyorduk. Yolların sıkıntısı ve okulların olmasını saymazsak bir ay ben gidiyorum, diğer ay ağabeyim gidebiliyordu.

Bayramlarda çocukların babalarına sarılmaları ve gülüp eğlenmelerini gıpta ile izlerken acıyı yutkunmanın adına bir şey bulamıyorum. Nasıl bir duygudur babanın çocuğuna sarılması, camiye götürmesi, bir türlü o duyguya giremiyorum.

                Bir bayram daha oldu, Yusuf’umun yolunu gözleyen nadide çiçek ve yiğit kardeşim için. Sol yanın yanıp kavrulsa da sık dişini be kardeşim; Rabbe iltica ile duadır ilaç, yaradandır tabip. Hakkı hak diye haykıran hak kahramanlarına hak verilmezse bile, haklıdır Hakk takipçileri. O Hak ki, “O hanginizi daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır.” (Mülk: 2 ) diye buyurandır.

                Bir bayram daha oldu Yusuf’um! Sen zindanda dört duvar arasında haksızlığa tabii tutulurken, yolunu közleyen ciğerparelerin de geliş gününü dört gözle bekliyorlar. Ama sen ey ciğerparem, hakkını aramayı sürdür. Çünkü haklılar haksızlar kadar inatçı olmazsa hak yerini bulmaz. İzzet ve hürriyet sahibi insanların adalet taleplerinden daha masum ve haklı bir talep var mıdır? Hayır, kesinlikle yoktur.

Bir bayram daha oldu Yusuf’um! İktidardaki kardeşlerinin seni görmek istemediği bir bayram. Senle aynı karede görünmek istemeyen kardeşlerin. İsimlerinizin yan yana gelmesinden rahatsız olan kardeşlerin. Senle ilgili hiçbir adımı atmayacağına yemin etmiş gibi sıkı bir tavır takınan kardeşlerin. Ama sizler ey Peygamberlerin ahlakını takınan Yusuflar! Aşere-i Mübeşşere’den olan Sahabe-i Kiram’lara cennet müjdesi kazandırtan en önemli amellerden biri, yüreklerinde hiçbir kardeşlerine karşı kin beslememelerini şiar edindiniz. Tüm haksızlıklara rağmen.

Bir bayram daha oldu Yusuf’um! Ama bir bayram daha olmasın. Yoksa yüreklerimiz kaldırmaz.

En haklı talepleri olan yeniden yargılanmanın bir an önce yapılması duasıyla Allah’a emanet olunuz…